Tag Archives: Πως πήδαγα το λοχαγό μου
Ο ήρωας στρατιώτης που ήταν ομοφυλόφιλος
Ο ήρωας στρατιώτης που ήταν ομοφυλόφιλος
Πρέπει να ήταν το 1993, ίσως το 1994. Στην αμερικανική Κεντροαριστερά επικρατούσε ευφορία. Υστερα από 24 χρόνια συνεχούς παρουσίας των Ρεπουμπλικανών στον Λευκό Οίκο (Νίξον, Φορντ, Ρέιγκαν, Μπους) –με εξαίρεση την παρένθεση της τετραετίας Κάρτερ–, ένας Δημοκρατικός, ο Μπιλ Κλίντον, είχε πρόσφατα εκλεγεί πρόεδρος και επρόκειτο να σηματοδοτήσει μια σημαντική στροφή στην αμερικανική κοινωνία. Ο Κλίντον ήταν υποστηρικτής των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων. Με δεδομένους τους αρνητικούς συσχετισμούς της εποχής, η προσέγγισή του ήταν μετρημένη, αλλά η κατεύθυνση σαφής, και η τελική στόχευση ορατή.
Γκέι ιστορίες – Ο Ένστολος που με έσκισε!
Γκέι ιστορίες – Ο Ένστολος που με έσκισε!
Σκέφτηκα να μοιραστώ, και εγώ την πρόστυχη ιστορία μου, είναι από το καλοκαίρι, με λένε Βασίλη, είμαι 22 ετών, είμαι γκέι παθητικός, 1,73 65 κιλά, άτριχος (φροντίζω για αυτό), δεν είμαι θυληπρεπείς αλλά ούτε και νταλικιέρης… Θα ταξίδευα για να πάω για διακοπές στην Νάξο (στον Θείο και την Θεία), οι γονείς μου λόγω δουλειάς θα έμεναν Αθήνα, οπότε είπαν να στείλουν εμένα, στο καράβι, αφού έφαγα ένα σάντουιτς, κάθισα έξω να κάνω μπανιστήρι, είχε ωραία μανούλια οφείλω να πω, αλλά το βλέμμα μου, τράβηξε ένας ένστολος με άσπρη στολή, ήταν ελαφρά αξύριστος, γεματούλης, όχι χοντρός όμως, λίγο κοιλίτσα,περίπου 30άρης, γυρω στα 1,82 περίπου, από την ώρα που τον είδα δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από πάνω του, πηγαινοερχόταν στο καράβι, και έτσι είχα άπλετη θέα, να τον χαζεύω, κάποια στιγμή όμως με πρόσεξε, και ήρθε κοντά μου (λογικό τον κοιτούσα σαν ξελιγωμένο για ώρες).
Σκέφτηκα να μοιραστώ, και εγώ την πρόστυχη ιστορία μου, είναι από το καλοκαίρι, με λένε Βασίλη, είμαι 22 ετών, είμαι γκέι παθητικός, 1,73 65 κιλά, άτριχος (φροντίζω για αυτό), δεν είμαι θυληπρεπείς αλλά ούτε και νταλικιέρης… Θα ταξίδευα για να πάω για διακοπές στην Νάξο (στον Θείο και την Θεία), οι γονείς μου λόγω δουλειάς θα έμεναν Αθήνα, οπότε είπαν να στείλουν εμένα, στο καράβι, αφού έφαγα ένα σάντουιτς, κάθισα έξω να κάνω μπανιστήρι, είχε ωραία μανούλια οφείλω να πω, αλλά το βλέμμα μου, τράβηξε ένας ένστολος με άσπρη στολή, ήταν ελαφρά αξύριστος, γεματούλης, όχι χοντρός όμως, λίγο κοιλίτσα,περίπου 30άρης, γυρω στα 1,82 περίπου, από την ώρα που τον είδα δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από πάνω του, πηγαινοερχόταν στο καράβι, και έτσι είχα άπλετη θέα, να τον χαζεύω, κάποια στιγμή όμως με πρόσεξε, και ήρθε κοντά μου (λογικό τον κοιτούσα σαν ξελιγωμένο για ώρες).