Monthly Archives: December 2013
Οι 10 καλύτερες στιγμές της ελληνικής LGBT κοινότητας για το 2013
Μετατοπίζοντας τον κέρσορα ενδιαφέροντος, διαπιστώνουμε ότι το 2013 ήταν μια ενδιαφέρουσα χρονιά και για την ελληνική LGBT κοινότητα. Εντάξει (για να προλάβουμε και τις γκρίνιες) σίγουρα κάποια πράγματα θα μπορούσαν να είναι και καλύτερα. Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε πλεονέκτες και να μην αναγνωρίζουμε όλα εκείνα τα γεγονότα και τα πρόσωπα που συντέλεσαν σε αυτό που ονομάζουμε «ένα καλύτερο LGBT αύριο». Ιδού, λοιπόν, οι δέκα καλύτερες στιγμές (greek version) για το 2013 όπως δημοσιεύθηκαν στο Antivirus!
Gay BDSM Ιστορία – Τσιφλικάς για… Κλάματα (Μέρος 1ο – πιλοτικό επεισόδιο)
Δεν μπορώ με ακρίβεια να πω τους λόγους που με ώθησαν να υιοθετήσω στην ενήλική μου ζωή τον ρόλο του σκλάβου. Από ψυχολογικής απόψεως, τα πάντα, θεωρητικά τουλάχιστον, έχουν μία αιτία. Είτε αυτό είναι κάποιο απωθημένο παιδικό τραύμα, είτε κάποια ενοχή ή επιθυμία ή οτιδήποτε άλλο.
Gay BDSM Ιστορία – Τσιφλικάς για… Κλάματα (Μέρος 2ο)
Είχε πάει μεσημέρι πλέον και η ζέστη είχε γίνει ανυπόφορη. Ενημέρωσα τον κύριο Θανάση, πως θα έπρεπε να πάω στην ταβέρνα του χωριού για να παραλάβω την καθημερινή παραγγελία του μεσημεριανού φαγητού των εργατών, και πως μετά το φαγητό θα έπεφταν για απογευματινή ξεκούραση. Με ρώτησε γιατί δεν είχα κανονίσει αυτή την δουλεία να την κάνει κάποιος από τους δυο έλληνες επιστάτες. Του απάντησα πως δεν μου είχε περάσει από το μυαλό αυτή η ιδέα.
Gay BDSM Ιστορία – Τσιφλικάς για… Κλάματα (Μέρος 3ο)
Ο κύριος Θανάσης με τσιγκλούσε στα πλευρά για να ξυπνήσω. Χρειάστηκα μερικά δευτερόλεπτα ώσπου να συνειδητοποιήσω το πού βρισκόμουνα και τι είχε συμβεί. Γύρισα και τον είδα να ανασηκωμένο να με κοιτάζει.
Gay BDSM Ιστορία – Τσιφλικάς για… Κλάματα (Μέρος 4ο)
Ο κύριος Θανάσης είχε ένα πλατύ πρόστυχο χαμόγελο στο πρόσωπό του και με κοιτούσε αφ’ υψηλού. Όπως ήμουν καθισμένος στα γόνατα, έβαλε το χέρι του στο κεφάλι μου και γράπωσε τα μαλλιά. Το κούνησε πέρα-δώθε με ηδονική διάθεση.
Gay BDSM Ιστορία – Τσιφλικάς για… Κλάματα (Μέρος 5ο)
Είχε περάσει αρκετή ώρα και ο κύριος Θανάσης συνέχιζε να παρακολουθεί τηλεόραση με το πάσο σου. Εγώ από την άλλη πονούσα σχεδόν σε όλο το σώμα. Αυτό είχε μία περίεργη επίδραση στην ψυχολογία μου. Είχα αρχίσει να σκέφτομαι περισσότερο τον κύριο Θανάση παρά τον εαυτό μου. Το βλέμμα μου, με τρόπο πλάγιο, ήταν σχεδόν συνεχώς στραμμένο πάνω του, ενώ η τηλεόραση με άφηνε εντελώς αδιάφορο. Ίσως να είχε δίκιο τελικά. Ο πόνος που ένιωθα λειτουργούσε σαν υπενθύμιση για το ποιος είμαι και ποια η δουλειά μου. Ο κύριος Θανάση το παρατηρούσε μάλλον και ξαφνικά γύρισε να μου μιλήσει.
Loading ...